حکم دادگاه (اتاق بزرگ) 16 ژانویه 2024
دستورالعمل 2011/95 شرایط اعطای وضعیت پناهندگان، از یک سو، و حفاظت از شرکت های تابعه برای اتباع کشور سوم، از سوی دیگر را وضع می کند. وضعیت پناهندگی در موارد اذیت و اذیت اتباع کشور سوم به دلیل نژاد، مذهب، ملیت، نظر سیاسی یا عضویت در یک گروه اجتماعی خاص فراهم می شود. از سوی دیگر، حفاظت از شرکت های تابعه در مورد هر کشور سومی که شرایط وضعیت پناهندگان را برآورده نمی کند اما زمینه های قابل توجهی را برای این باور مطرح کرده است که در صورت بازگشت به کشور اصلی اش، از جمله اعدام خاص و رفتار غیرانسانی یا تحقیر آمیز، با خطر واقعی آسیب جدی مواجه خواهد شد، اعمال می شود.
دادگاه حکم داد که این دستورالعمل باید مطابق با کنوانسیون استانبول تفسیر شود که اتحادیه اروپا را به هم مرتبط می کند و خشونت علیه زنان را به دلیل رابطه جنسی به عنوان نوعی آزار و اذیت به رسمیت می شناسد. علاوه بر این، دادگاه اشاره می کند که زنان به عنوان یک کل ممکن است به عنوان متعلق به یک گروه اجتماعی در معنای دستورالعمل 2011/95 در نظر گرفته شود. در نتیجه، اگر به دلیل جنسیت شان در معرض خشونت جسمی یا روانی از جمله خشونت جنسی و خشونت خانگی قرار گیرد، می توان به آنها وضعیت پناهندگی داد.
*این متن به طور خودکار ترجمه شده است.